Hieke Meppelink

Lente

Elke ochtend fiets ik als ik naar mijn atelier ga door een klein stukje bos, de Haarlemmerhout. Het is een oase van kwetterende vogels, bloeiende ranonkels, wilde hyacinten en oude lindenbomen met zonlicht op duizenden frisgroene blaadjes. Mijn fietstochtje door het groen is een moment van verstilling en een prettig begin van de dag. Ik hou van de lente, dat eerste prille begin van nieuw leven ontroert me keer op keer. De natuur trekt zich niets aan van oorlog, haat en conflicten. Elke dag zie ik het bos weer groener worden.

Lees meer >> | 1070 keer bekeken

IJsvogeltjes recept

De eerste ijsvogeltjes zijn voltooid in brons. Vandaag heb ik, samen met collega beeldhouwer Ruud Zweipfennig, de eerste twee ijsvogeltjes gepatineerd. Dat blauw hè, van die beestjes, dat was de uitdaging. Ik leek wel een kleine alchemist of grote gifmengster.

Lees meer >> | 727 keer bekeken

In den Natuur vindt met het Al

Lees meer >> | 560 keer bekeken

Met je hoofd in de wolken

De zomer ligt bedolven onder een dikke laag witte smurrie. Het voelt haast symbolisch in deze stugge wintertijd. Voorlopig nog geen wapperende zomerjurken. Voordat het écht gaat zomeren zullen er nog flink wat stappen gezet moeten worden.

Het beeld 'Zomer' is af en ik ben nu bezig met het maken van de mal. Nog even flink de schouders eronder. Als ik doorwerk kan het wasmodel misschien nog net voor de kerst de uitstookoven in en wordt het hoogstwaarschijnlijk in januari gegoten. Zo is het: de zomer wordt in de winter gemaakt.

Ken je dat gezegde 'Op een roze wolk zitten'?
Die boom is voor mij een soort wolkenboom geworden en gaf me associaties met tekstballonnetjes. Een gedachtenboom. En zo kwam van het een het ander. Toen ik de figuurtjes af had kon ik het niet laten om in één van de wolkjes het kind van hun dromen af te beelden. En ik geloof dat ik nog nooit zó op de millimeter heb geboetseerd. Ja, kleine kindjes zijn echt klein!

Levenscyclus. Wacht maar, groei maar, straks kom je tot bloei.

Lees meer >> | 577 keer bekeken

De vier jaargetijden

Gisteren is de zomer ontstaan, zomaar uit het niets, terwijl de winter nog moet komen. Wonderlijk om een beeld te maken dat 'Zomer' heet, terwijl de herfstblaadjes naar beneden dwarrelen. De tijd vliegt, het is alweer november.

Het afgelopen half jaar was extreem druk, met veel uitgaande bewegingen: beelden brengen, beelden ophalen, naar de bronsgieterij in Friesland, exposities inrichten in Leuven, Mariënheem, Nederweert, Laren, Tubbergen, Naarden, Gouda. En ook de muziek roerde zich weer, en daar heb ik intens van genoten: repeteren in Utrecht, concerten met mijn Cameraatjes in Groningen, Goes, Almere, Oegstgeest, Utrecht en Leeuwarden. Dierbaar!

Lees meer >> | 635 keer bekeken

Weerzien met Lenie

Daar stond ze ineens, Lenie Verbrugge! Uit steen gehouwen, als een rots in de branding. Ik vond haar in het prachtige beeldenpark De Havixhorst bij Meppel en stond plotseling oog in oog met haar.

Ach… Lenie!! Ik heb haar vaak getekend en geboetseerd. Ze was een beroemd en zeer geliefd model uit Amsterdam en poseerde meer dan 50 jaar op de vele kunstacademies en bij de vele modeltekenateliers die ons land rijk is. Met haar heldere en volumineuze vormen was ze altijd inspirerend. Toen ze jong was kon ze uren staan. Later veranderde dat in vele liggende poses en moesten we haar wakker maken aan het eind van een sessie. Lenie wist dat je als kunstenaar een ‘vierde wand’ nodig hebt: ze respecteerde de kunstenaar in zijn werkproces en gleed weg in haar eigen wereld, zodat je in alle rust kon tekenen. Na afloop vroeg ze altijd even: “Zo, heb je lekker gewerkt, kind?”.

Lees meer >> | 655 keer bekeken

De Mislukte Droom

De Mislukte Droom

 

Bij sommige projecten zit het mee, bij anderen zit het tegen. Mijn vijverinstallatie "Droom" is er zo één. Ze dansten zo mooi in de bosvijver, maar helaas, het was té mooi om waar te zijn, dromen zijn bedrog.

 

Want na de storm, waarbij een paar boompjes om gingen, kwam er wederom een telefoontje van de beeldentuin. Dit keer was het de zon die roet in het eten gooide. Deze was de afgelopen week zó krachtig geweest, dat mijn dansende droomboompjes veranderd zijn in zielige dweiltjes. Zelfs de treurwilg werd treuriger dan treur.

 

En dus zat er niets anders op. Naar de beeldentuin gereden (bij Steenwijk) en alle dweiltjes uit de vijver gehaald. Einde project? Wel nee! Nieuwe maken!

 

Ondertussen peins ik me suf hoe het kan dat de epoxy zacht is geworden in de zon. Is het de lijmverbinding geweest? Was het een verkeerde mengverhouding? Zijn ze te vroeg uit de mal gelost? Kan de epoxy niet tegen aanraking met het vulschuim? Of is epoxy inderdaad niet zo zonbestendig als ik dacht? Vragen, vragen. Maar zelfs mijn vraagbaak Laurens bij de FormX winkel in Amsterdam had er geen antwoord op.

 

Maar niet getreurd, keep on dreaming!

Gewoon over een andere boeg gooien: geen epoxy meer, maar kunsthars. En bij deze tweede "Droom" is het nu zowaar goud wat er blinkt! En zien jullie die zwarte flessen met die gele dopjes op de werkbank staan? Typisch een gevalletje van 'Tompoes verzin een list'. Dat worden de aanschroefbare contragewichten, gevuld met grind en water, onder elk boompje één. Nee zeg, we laten onze dromen toch niet afpakken door wat weersinvloeden?

 

Maandag weer naar de beeldentuin. Nieuwe boompjes de vijver in!

Met de groeten van de Firma Tusschen Droom & Werkelijkheid.

 

 

 

 

Lees meer >> | 634 keer bekeken

Droom

Meestal weet ik me niet meer te herinneren wat ik 's nachts gedroomd heb. Vroeger, lang, lang geleden, had ik een dromenschriftje naast mijn bed en probeerde ik ze te vangen door gelijk bij het eerste ontwaken in een nog halfdronken slaap-waaktoestand wat steekwoorden neer te krabbelen. Maar zodra de ratio zich ermee ging bemoeien floepten ze weg. Wonderlijk hoe de menselijke geest werkt.

Lees meer >> | 660 keer bekeken

Virga Jesse

En daar is ie dan! Sommige beelden geven zich niet zomaar gewonnen, maar na zes verschillende raamontwerpen en diverse experimenten met glasverf is dit beeld nu voltooid!

Het idee voor dit beeld is ontstaan vanuit het duet 'Virga Jesse floruit' uit het Magnificat van J.S. Bach. Dit duet, voor sopraan en bas, wordt uitsluitend als extra bijlage gezongen in de kersttijd. De vertaling van de eerste zin luidt: de stam (of boom) van Jesse is tot bloei gekomen.

Lees meer >> | 609 keer bekeken

Haarlem Spaarnestad

Op een stralende dag in januari maakte ik voor de zoveelste keer een wandeling langs het Spaarne. De terrassen waren nog steeds gesloten, dan maar een boterhammetje langs het water. Mijn atelier ligt daar niet ver vandaan en het is heerlijk om even een frisse neus te halen. Het was windstil en strak blauw, de huizen weerspiegelden zich in het water en ik realiseerde me dat ik na Gouda hoognodig ook mijn eigen mooie stad moest maken! 

En zo ontstond in de afgelopen maanden dit beeld: Haarlem Spaarnestad. Met daarin de Waag, het Teylers Museum, de Bakenesserkerk en de Grote St. Bavo aan de markt. Toen ik er aan bezig was vertelde een leerling van mij dat de torenspits van de Bakkenessekerk aanvankelijk gebouwd was voor op de Bavo, maar dat deze uiteindelijk te zwaar bleek voor de oude Baaf. Een leuk weetje! Ook in lang vervlogen tijden worstelden ontwerpers met de wetten van de zwaartekracht en bleken sommige ontwerpen gewoon technisch niet te kunnen. 

Ook ik maakte dat mee met dit beeld: ik had de weerspiegeling van de huizen in het water zó flinterdun geboetseerd dat het brons niet wilde doorlopen. Maar niet getreurd, uiteindelijk hebben de mannen van Bronsgieterij Flassh mijn waterspiegeling weten te redden en is het toch nog goed gekomen. En kwam er zelfs nog een kleine bootje op het Spaarne. 

Lees meer >> | 577 keer bekeken