Voortschrijdend inzicht

Even afstand genomen van dit beeld, maar vandaag de draad weer opgepakt. Lang gedacht: wat leg ik in haar handen? Na lang zoeken weet ik: niets. Elke mand, elke offergave vertelt teveel. Laat maar weg, het gebaar zegt voldoende. Want gaat het niet vooral om de symboliek van immateriële zaken?

 

Op Bali was ik onder de indruk van de vele Hindoeïstische ceremonies bij de tempels. In lange, feestelijke optochten droegen de vrouwen, onder begeleiding van gamelanmuziek, hun offergaven naar de tempel. Zo'n 'gebogan' wordt gedragen op het hoofd en bestaat uit een torenhoge decoratieve stapel van fruit, bloemen, bladeren en andere symbolische items. Het wordt naar de tempel gebracht als een teken van dankbaarheid aan de goden en als symbool van voorspoed, toewijding en harmonie tussen mens, natuur en het goddelijke.

 

Ik ga het beeld 'The Spirit of Giving' noemen. Voortschrijdend inzicht van vandaag: het opwaartse gebaar heeft hoogte nodig, het beeld moet meer de lucht in, dat versterkt denk ik het immateriële, het hogere. En dus heb ik vandaag geëxperimenteerd met diverse vormen. Deze trapachtige, gedraaide vorm bevalt mij wel. Het heeft iets tempelachtigs zonder tempel te zijn. Misschien nog iets te groot? Overdrijven is ook een vak. Morgen een stuk eraf. Het gaat de goede kant op, bijna geboren dit beeld.