Hoop
Een lied dat alsmaar door mijn hoofd spookt tijdens het maken van dit beeld is 'Auf Flügeln des Gesanges' van Mendelssohn. Als een hardnekkige oorwurm blijft het rondcirkelen in mijn binnenste. Vandaag ben ik aan het vogelen en ben ik bezig met de finale. Waar komen de vogels? Hoe vliegen zij weg uit de boom? In welke richting gaan de snaveltjes? Ritme, compositie. Ik ben aan het lassen en voel dat dit beeld bijna geboren is.
Toen ik twee jaar geleden begon te boetseren aan dit beeld was het uitgangspunt een handkusgebaar. Model Roos kwam poseren en deelde urenlang luchtkusjes uit in mijn atelier. Daarna werd het stil rond dit beeld. Het bleef liggen, andere projecten vroegen om voorrang en pas anderhalf jaar later pakte ik de draad weer op. Er volgde een proces van opbouwen, zoeken, veranderen, toevoegen en weer weghalen.
Het moest een beeld worden over hoop. Een positief geluid, een gelukwens, een bemoediging. De boom ontstond. De vogels kwamen erbij. En ineens begon het te kloppen. Hoop! La Speranza.
Vreemd genoeg voelt dit beeld ook heel zangerig aan. De zangeres in mij verloochent zich kennelijk niet. Terwijl ik helemaal niet bezig was om een zanggevoel in dit beeld te leggen. Toch denk ik soms als ik naar haar kijk: ja, ze zingt! En die wegvliegende vogels zijn dan de klanken, de melodieën die wegzweven in de lucht.
Nog even verder vogelen vandaag. Auf Flügeln des Gesanges.
