Een nieuwe koers
"Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid", luidt de slogan. En zo is het. Na investering in een lascursus, eigen lasapparatuur, bronzen lasdraad, Argongas, de juiste beschermende kleding, een professionele laskap, een stalen werkbank en een afzuigsysteem, ben ik nu ook in het bezit van een eigen zandstraalcabine. Top!
En daarmee heb ik nu alle voor- en nabewerkingsprocessen in eigen beheer. Het geeft me ruimte om de enorme prijsstijgingen van dit moment het hoofd te kunnen bieden. Want als er één branche is die getroffen wordt door torenhoge gasprijzen en dure grondstofprijzen dan is het wel die van de metaalgieters en bronsgieterijen. En daarmee komen ook alle kunstenaars die in brons werken in zwaar weer.
Het voelt wel stoer om de bewerkingsprocessen van het brons nu zoveel mogelijk in eigen hand te hebben. Het zelf patineren is bovendien een creatieve uitdaging en geeft me voldoening. Het geeft me de gelegenheid om nog meer mijn eigen creatieve signatuur mee te geven aan een beeld. Het is net zoiets als schilderen, maar dan met een vlammenbrander en allerlei chemicaliën. Ik doe dat buiten op de kade van een industrieterrein in Halfweg, langs de Ringvaart aan de Zwanenburgerdijk. Bij mooi weer is dat bepaald geen straf. Ik neem er de tijd voor, experimenteer veel en sta lekker in het zonnetje te werken. Er lopen zelfs kipjes rond, er kraait een haan en ze lijken zich niets aan te trekken van mijn vlammenbrander. Pas maar op, straks hebben we roasted chicken!
Ja, de koers die ik nu voor mijzelf heb uitgestippeld bevalt mij wel. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid en staat stoer te patineren op de kade en last haar beelden zelf. Alleen heb ik wel één probleem. Ik heb een ernstig personeelstekort. Want aan die kippen heb ik niks.
