Aan het roer dien avond stond het hart
en scheepte maan en bossen bij zich in.
en zeilend over spiegeling
van al wat het geleden had
voer het met wind en schemering
om boeg en tuig voorbij de laatste stad.

Gerrit Achterberg

Dit prachtige gedicht van Gerrit Achterberg heeft een half jaar in mijn atelier gehangen en vormde het startpunt van dit nieuwe beeld. Het beeld heet Zieleschip en staat nu eindelijk in gestold brons voor mij. Klaar, voltooid, in rust, de peddels naar beneden.

De Egyptenaren kenden zieleschepen, de Oude Grieken hadden Charon, die o.a. voorkomt in de mythe van Orpheus en Vondel schreef ooit een gedicht over een Zieleschip. Allemaal inspiratie om te komen tot dit beeld.

Blij dat het af is, maar het voelt ook heel vreemd. Toen ik het maakte was ons dagelijkse leven in volle vaart. Nu kijk ik in verbijstering naar buiten: stille straten, ons openbare leven is platgelegd. Onbedoeld krijgt het beeld nu een andere lading. Het lijkt alsof de roerganger tot stilleggen maant, het schip is voor anker gegaan. Laten we hopen dat we in juni weer uit kunnen varen!