Vanochtend rolde de wereld door de brievenbus. Zo plat als een dubbeltje. Afzender: een feestartikelenwinkel uit Heerde. De wereld een feest? Als ik de krantenkoppen moet geloven staat onze aarde momenteel in brand en is het vijf voor twaalf om te redden wat er te redden valt.

Hoe maakbaar is de wereld? Om te beginnen heb ik de wereldbol maar eens opgeblazen. Want de opdracht luidt: maak een 'Wereldvrouw' in brons. En dan zul je toch moeten weten hoe de wereld eruit ziet.

Ondertussen kreeg ik in de kerstvakantie een klein boekje van een lieve buurvrouw: 'Niemand is te klein om het verschil te maken' van Greta Thunberg. Kunnen we de wereld nog maken? Ik heb me met oud en nieuw voorgenomen nóg bewuster om te gaan met het milieu. En voel me schuldig dat ik nu alweer een stuk plastic door de brievenbus heb laten rollen.

Hoe maakbaar is de wereld? Vandaag ben ik begonnen met het overzetten van de continenten op de eerder gemaakte bol van gietwas. En dan kan het uitsparen van de zeeën beginnen. Want er moet lucht komen in het beeld, zodat je straks door de bol heen kunt kijken. En ik denk dat de wereld wel baat heeft bij wat meer openheid en transparantie. Bovendien, een vrouwfiguur zal de aarde straks gaan dragen en we mogen haar niet al te zwaar belasten. Ik snij de Noordzee weg, daarna begin ik aan de Atlantische Oceaan. Al doende realiseer ik me dat er meer zeeën zijn dan land. Voorzichtig zijn dus, want als ik teveel zee weghaal stort de bol in.

Hoe maakbaar is de wereld? Langzaam bouw ik verder aan dit beeld. Een mooie opdracht en een pittige uitdaging. Want er kwam een telefoontje van de galerie: of het beeld ook zou kunnen ronddraaien? Ja, natúúrlijk, ga ik uitzoeken! Welkom in de wereld van de taatslagers: gewichtstabellen, puntbelasting, kogellagers in vele maten en soorten. De maakbaarheid van een eigen universum in de stilte van het atelier.