Ooit heb ik geprobeerd je geheim 
te doorgronden, maar je pakte je 
zout in en droeg je geluiden weg 
en in je golven stond: 
verboden toegang 

Vergeefs probeerde ik de dagen op 
muziek te zetten 
maar ach 
zelfs de regen liep mij nonchalant 
voorbij, en met 
eeuwen stof over mijn voetstappen 
bleef ik in de trieste sfeer van 
oude gebeden en weefde verward 
aan een sprookje dat vrede heet 

Dan liet ik mij verleiden om te gaan 
met de stemmen 
- landinwaarts - 
maar er waren meer dingen dan een 
dromer ooit zal zien 
en de wegen té veel 
onderweg 

En zo schrijf ik me zee 
naar je toe 
en al ben je te oud om met 
nieuwe woorden aan te spreken 
toch vraag ik je 
overstem mijn gedachten 
zet voet aan mijn land 
en breng mij tot zwijgen 

Gedicht: Johanna Kruit (uit: Landgrens; Bloemlezing 1970-1980)

Titel: La Mer

Materiaal: brons

Afmeting: 42 x 26 x 11 cm

Oplage: 3 van 8