De Lezer

Bert, die ooit een antiquariaat bezat in Haarlem, had een markante kop. Op de vraag of hij wel eens zou willen poseren moest hij echter lang nadenken. "Mwah..... dat wil ik wel.... maar dan neem ik wel een boek mee. Want 3 uur stil zitten en maar een beetje voor me uit zitten te staren, dat lijkt me niks".
En zo geschiedde.

Na afloop was ik zwaar teleurgesteld over het eindresultaat. Wat een introvert portret, met die neergeslagen ogen. Lap er omheen, weg ermee. Lang stond het beeld in een hoek van het atelier te verpieteren. Pas een half jaar later pakte ik het beeld weer eens uit de klamme lappen en dacht: tja, wat zal ik hiermee? En toen viel er ineens een muntje: Eureka, boeken eronder! En zo belandde het beeld nog net niet in de kleibak. Tijdens Koninginnedag kocht ik voor een prikkie oude boeken en besmeerde ze met klei. Een dag later was er echter een kleine ramp gebeurd: het vocht had zich een weg gezocht in de bladzijden en het dunne kleilaagje op de boekenkaften was gaan craqueluren. Toch had het wel wat. Hoe los zaten de schilfers? Ik besloot om de gok te wagen en het beeld snel te "vangen" met een dikke laag siliconerubber en gips. Bij het lossen van de mal schilferde het beeld in stukken, maar de mal was redelijk gelukt en er kon uiteindelijk toch een bronzen beeld mee worden gemaakt.

Inmiddels is Bert overleden en zijn we vele Koninginnedagen (en zelfs Koningsdagen) verder. Maar wat ik er toen vooral van geleerd heb: koester je toevalligheden. Sommige ogenschijnlijk “mislukte” processen kunnen uiteindelijk toch iets bijzonders brengen in je creatieve proces.

Titel: De Lezer

Materiaal: brons

Afmeting: 58 x 22 x 17 cm

Oplage: 6 van 8

Jaar: 2002